Bosberichten 1982 - 1986

Hoewel in de laatste 'Bos en Hout Berichten' het Nederlandse bos grote aandacht heeft gekregen, niet in het minst door recente politieke ontwikkelingen, blijft het toch van groot belang om niet te vergeten dat ons land in wel heel sterke mate afhankelijk is van de invoer van hout en houtprodukten. Daarom blijft het zaak om uiterst attent te blijven op de ontwikkeling van de import en tevens op de ontwikkelingen in die landen waaruit wij onze invoer betrekken.

Ieder zinnig mens zal de stelling onderschrijven dat het milieu maximaal beschermd moet worden tegen schadelijke invloed. De redenen waarom en tegen wàt dienen zorgvuldig geanalyseerd te worden, zodat geen heksenjagerij het gevolg is. Vindt een dergelijke zorgvuldige meningsvorming niet plaats, dan wreekt zich dat op de geloofwaardigheid van diegenen die zich voor een in principe goede zaak inspannen.

De Stichting Bos en Hout heeft in de Houtwereld al in een vroeg stadium een voorlopige reactie gegeven op het vorig najaar verschenen Meerjarenplan Bosbouw (MJB) van de regering. Een goede analyse van de consequenties van de beleidsvoornemens voor boseconomie en houtproduktie vergde meer tijd. Die zijn vervat in een brief van de SBH aan de Minister van Landbouw waarvan de hoofdzaken in dit Bos en Hout Bericht zijn vermeld.

In de dagbladpers is, enige maanden geleden, uitgebreid aandacht besteed aan een interessant initiatief in Noord-Brabant. Daar wil men in kleine bosbezittingen via samen werking van de eigenaren tot een verhoging van de houtproduktie komen, met alle nuttige effekten vandien. In landen als Zweden en Finland maar ook in Noord-Amerika onderkent men al sinds lang de betekenis van de kleine bosbezitter voor de houtproduktie. Wij vroegen de heer Volmuller, Hoofd Bosbouw van de Heidemij, in dit Bos en Hout Bericht iets meer te vertellen over dit initiatief, waar zijn onderneming nauw bij is betrokken.

Wie, op welke wijze ook, met hout heeft te maken, is afhankelijk van bos. Wie meer dan incidenteel van bos afhankelijk is mag best eens aandacht geven aan wat er in en met dat bos gebeurt en wat dat gebeuren - tot zijn schade of tot zijn voordeel - beïnvloedt. Hij mag ook best eens nadenken over de vraag of eenheid dan toch niet macht betekent. Dat geldt voor bos en hout in het algemeen, dat geldt ook voor Nederlands hout en dus voor Nederlands bos.

Er zijn van die realiteiten waar men rekening mee moet houden. Een daarvan is dat de gemiddelde Nederlander het volste besef heeft van het belang dat het bos voor de recreatie heeft en ook geheel doordrongen is van de grote betekenis die bos heeft als milieu voor plant en dier. De realiteit gebiedt ook te erkennen dat die gemiddelde Nederlander zich nauwelijks bewust is van het bos als houtproducent. En soms verzet hij zich zelfs tegen het kappen van bomen. En dan is er ook nog een derde realiteit waarmee men rekening moet houden. In figuur 1 staat diezelfde gemiddelde Nederlander bij de hoeveelheid hout die hij in zijn leven gebruikt, namelijk 65 m3 massief hout. Een indrukwekkende hoeveelheid. Daarnaast komt nog eens een hoeveelheid hout die hij in de vorm van oud papier consumeert. En het kleine schijfje bovenaan het houtblok geeft aan wat het Nederlandse bos van dat alles hem kan leveren. Ons land verbruikt per jaar in de vorm van houtprodukten ongeveer 12 miljoen m3 rondhout, maar het Nederlandse bos levert nauwelijks 1 miljoen m3.