Bosberichten 1987 - 1991

Ook het vorige Bos en Hout Bericht was gewijd aan obstakels voor de houtproduktie en de houtoogst in onze bossen. Daarin ging het echter om belemmeringen op het vlak van politiek en beleid. In dit Bericht komen financiële, economische en technische handicaps aan de orde.

In Bos en Hout Bericht no. 3 van dit iaar is aandacht besteed aan belemmeringen die zich voordoen bii de uitbreiding van ons bosareaal, een van de doelstellingen van het Meeriarenplan Bosbouw. Er staat meer positiefs in dat Meeriarenplan, onder meer over het opvoeren van de produktie en oogst van hout in het nu al bestaande bosareaal. Eveneens een mooi doel. Maar ook daarbii is sprake van tal van belemmeringen die te weinig aandacht kriigen. Wii zullen aan deze obstakels een tweetal Bos en Hout Berichten wijden.

In Bos en Hout Bericht nr. 3 van 1987 vroegen we ons af of er sprake was van een opleving in de houtbranche. Daarbil maanden we tot voorzichtigheid bil het trekken van conclusies op grond van de positieve ontwikkeling van de import- en exportdlfers over 1986. We schreven ook dat de dlfers over 1987 zouden laten zien of er inderdaad sprake is van een toenemende binnenlandse afzet van gezaagd hout.

Hoe staat het met het verbruik van houtprodukten door de mens in de ontwikkelingslanden? Hoe verhoudt zich dat met het onze? Hoe is de relatie tussen het houtverbruik door de mensen en hun welvaart? Wat zijn de conclusies die we daaruit moeten trekken?

Blijkens het Meerjarenplan Bosbouw is de politieke wil aanwezig om meer bos in ons land aan te leggen. Dat kan men ook afleiden uit een brief die de Minister van Economische Zaken in 1983 aan de Tweede Kamer zond over opvoering van de houtvoorziening uit eigen land. Maar er zijn veel obstakels op de weg naar méér bos, obstakels die niet hard genoeg worden aangepakt. Daarvoor is de politieke wil kennelijk toch te zwak. Over die obstakels gaat dit Bos en Hout Bericht.

Dat Nederland weinig bos heeft, weet iedereen. Dat Nederland daardoor massaal hout en daaruit gemaakte halfprodukten moet invoeren, beseft allerminst iedereen. Dat ons kleine land tot de grootste importeurs van hout en houtprodukten in de wereld behoort, komt velen zelfs ongeloofwaardig voor. Dat wil aldus voor onze voorziening met een heel belangrijke groep produkten sterk afhankelijk zlln van andere landen, vooral overzee, realiseren zich dan ook weinigen.